Zayn - Rozdział XIII

Po dwóch tygodniach Zayn mógł wrócić do domu. Serce się przyjęło i nie było żadnych komplikacji. Wszyscy tak bardzo się cieszyliśmy, ale nie była to czysta radość, bo wszyscy ciągle pamiętali, że nie ma z nami Liama. Malik widział, że bardzo przeżywam jego ucieczkę, nie wiedział tylko dlaczego, naiwnie myślał, że to ze względu na niego. Nie mogłam mu powiedzieć, że jest inny powód mojego zachowania.
  W dzień wypisu Zayna przyjechałam po niego samochodem Lou.
- Cześć kochanie. – przywitał się ze mną i pocałował mnie w policzek.
- Cześć. – odwzajemniłam buziaka.
- Tylko Ty jesteś? Gdzie reszta? – zapytał z lekkim zawodem w głosie.
- Nie mogli przyjechać, bardzo Cię przepraszają.
- Trudno, ważne, że Ty jesteś. – powiedział, ale w jego głosie był słyszalny smutek.
Wsiedliśmy do samochodu, zapięłam pasy i uruchomiłam silnik. Byłam taka podekscytowana. Malik nie wiedział, że w domu wszyscy czekają na niego z niespodzianką. Wjechaliśmy na podjazd. Stanęłam i wyciągnęłam kluczyki ze stacyjki. Zayn wysiadł z samochodu, a ja pomogłam mu wejść po schodach. Otworzyłam drzwi od domu i w tym samym momencie wszyscy przyjaciele i bliscy Zayna wykrzyknęli „NIESPODZIANKA”. Malik był w szoku i zaczął płakać.
- Kurcze, dziękuję wam. Jesteście cudowni! – mówił czytając wielki napis w salonie „Witaj w domu!”. Wszyscy zaczęli się z nim witać, były uśmiechy, szampan, nawet o dziwo prezenty. Po około 2h gości się rozeszli do domu, a chłopaki zaczęli sprzątać, dziewczyny poszły po zakupy, a ja wzięłam Malika i zaprowadziłam do pokoju, żeby odpoczął. Położyłam go na łóżku i powiedziałam:
- Zaraz wracam. Idę się tylko wykąpać. – po czym zostawiłam swoje rzeczy i poszłam do łazienki. Nie było mnie jakieś 10min, kiedy wróciłam Zayn siedział na łóżku z grobową miną.
- Dlaczego mi nie powiedziałaś?
- Yyyy... o czym Ty mówisz? – zapytałam, mając świadomość o co chodzi.
- Liam wysłał Ci właśnie smsa.
- Czytasz moje wiadomości?!
- Wołałem Cię, ale nie słyszałaś, a jak zobaczyłem, że to od Payne’a to pomyślałem, że może napisał Ci gdzie jest, nie sądziłem, że dowiem się, gdzie był kiedy ja byłem w szpitalu..
- Zayn ale to nic nie znaczyło, przecież wiesz...
- Tak, wiem. Nic nie znaczyło z Twojej strony, ale z jego strony już tak.
- Przepraszam, wybacz mi...
- Nie przepraszaj i nie mam co Ci wybaczać, natomiast Liam... Dla mnie jest martwy. – odparł beznamiętnie Zayn po czym rzucił mój telefon na łóżko i wyszedł. Wzięłam szybko komórkę i przeczytałam wiadomość od Li: „Przepraszam, że Cię pocałowałem. Nie powinienem, kochasz Zayna, a ja o tym wiedziałem. Zapomnij o mnie.”.
- No i po co to napisałeś? Po co Li?... Po co..... – wyszeptałam i zaczęłam płakać.

-----------------------------------------------------------------------
Przepraszam was, że taki krótki, następny będzie dłuższy :)
w ogóle podoba wam się to co się dzieje, cały ten wątek Lil&Liama? bo nie wiem czy mam kontynuować tak jak jest i czy wam się to podoba...